انتخاب بین این دوتا یه کم سخته.چین دانشگاه های خیلی خیلی خوبی داره ، در واقع از نظر دانشگاه از هند سر تره ، شهر هایی مثل پکن و شانگهای شهر های توریستی و خیلی قشنگ و تمیزی هستند (برعکس هند) مردم چین با فرهنگ تر از هندیا هستند و احترام سرشون میشه ... ولی خب معایبی هم داره اونم اینه که شهریه دانشگاهاش یه کم بالاست و حتما باید یه سال زبان چینی یاد گرفت و گرفتن لیسانس 5 سال و فوق لیسانس 3 سال طول میکشه
هند هم تقریبا دانشگاهای خوبی داره تو زمینه IT و کامپیوتر و پزشکی.توی هند معنی واقعی دموکراسی رو میفهمید.واقعا هیچکی به هیگکی کاری نداره و هر کاری بکنید کسی بهتون نمیگه چرا.هزینه زندگی به شدت پایینه.هزینه تحصیل خیلی پایینه.همه مردم انگیسی بلدن و اجباری برای یاد گیری زبان سوم در هند ندارید.خیلی راحت تر از چین پذیرش و ویزا میده.از همه مهمتر اینکه لیسانسش سه ساله هست
ولی خب مردم مزخرفی داره پلیسش بابت هر کاری ازتون رشوه میگیره حتی اگه حق با شما باشه.حتی تمیز ترین شهر های هند نسبت به ایران به شددددددددددددت کثیف و آلوده هست و به قول یکی از دوستان مقایسه تهران و دهلی مثل مقایسه لندن با تهرانه.تهران خودمون نسبت به شهر های هند پادشاهه و...

در کل به نظرم چین بهتره و ارزش داره آدم در سال یکی دو ملیون بیشتر خرج کنه ولی تو دانشگاه معتبر و شهر و کشور خوب درس بخونه(این نظر شخصیم بود،هر کس نظری داره)