مهاجرت و نقش جنسیت

[marjanmohajer]

اگر عشق و محبت و برابرى و گذشت بود كه هرگز اين مباحث هرگز ايجاد نمى شد و دنيا گلستان مى شد. و فرمايش جنابعالى كاملا صحيح و متين است.
نكته ديگرى را مايلم اضافه كنم:
زندگي‌ كردن‌ در فضاي‌ آزادي‌ براي‌ كساني‌ (زن‌ و يا مرد) كه‌ عمري‌ در بند زندگى كرده اند، ظرفيتي‌ مي‌خواهد كه‌ همه‌ آن‌ را ندارند. ناگهان‌ در سنين‌ ميانسالي‌ يا زودتر به‌ اينجا آمدن‌ و آگاهی یافتن از این واقعیت كه‌: "ما هم‌ انسان‌ بوديم‌ و نمي‌دانستيم‌، چه‌ ظلم‌ها بر ما رفت‌ كه‌ اگر در اين‌جا زاده‌ شده‌ بوديم‌ بر ما نمی رفت، و چه‌ سوءاستفاده‌ها از مظلوميت‌ ما شد، كه‌ اگر در اینجا متولد شده بودیم نمی شد؛ چه‌ پيشرفت‌ها كه‌ مي‌توانستيم‌ بكنيم‌ و نكرديم‌ و چه‌ زجرها كه‌ مي‌توانستيم‌ نكشيم‌ و كشيديم‌". ناگهان‌ احساس‌ باز پس‌ گرفتن‌ تمامي‌ زندگي‌ از دست‌ رفته‌ كه‌ تا ديروز در جامعه ی خود، معقول‌ و حتي‌ گاهي‌ حسرت‌ بر انگيز بود و امروز با معيارهاي‌ حاكم‌ بر يك‌ جامعه ی آزاد، تباه‌ شده‌ به‌ نظر مي‌رسد بيدار مي‌شود، كه‌ اولين‌ واكنش‌ گاه‌ نادرست‌ در برابر آن‌ چيزي‌ جز فرار از قفسي‌ به‌ نام‌ زندگي‌ خانوادگي‌ كه‌ يا خود براي‌ خود و يا ديگران‌ براي‌ آن‌ها ساخته‌اند نيست‌.

[motahhar]

میدونید نه بحث حرف آخر زدن مطرحه نه اینکه آزادی برابر (آزادی برابر، بحث قانون هست. در صورتی که یکی از طرفین خواست از مسیر خارج بشه حقی برای دفاع باشه. اما در طبیعت روال دیگه ای برقرار هست)

چون زن و مرد به صورت ذاتی به صورتی آفریده شدند که نیازهای خاص خودشون را طلب میکنند. اگر برآورده شدن این نیازها در مسیر درستش قرار نگیره خیلی چیزها تغییر میکنه و میزنید به جاده خاکی.

ببینید از نظر عاطفی خانمها باید بتونند به مرد تکیه کنند حتی محکم ترین خانمی که ممکن در اطرافتون دیده باشید اگر به درونش مراجعه کنید نیاز به همراهی و پشتیبانی یه مرد را در درونش احساس میکنه. و یک مرد باید بتونه نقش این تکیه گاه را ایفا کنه. (منظورم به لحاظ روحی و فکری هست بیشتر) اتفاقا وقتی دوستانه و صادقانه از یه سری از خانمهایی که خیلی به قول خودمون شیر زن هستند می پرسیم چرا ازدواج نمیکنید فکر میکنید چی جواب میدهند؟ میگند مرد تر از خودمون هنوز پیدا نکریدم.
کلامی که خود من از یه خانم 45 ساله شنیدم این بود که من خودم یه پا مردم یکی باید باشه که از خودم بالاتر باشه منو مهار کنه و بتونم در درونم قبولش کنم که ازش اطاعت کنم. (یه خانم ثروتمند دفتر هواپیمایی داشت مدیر آژانسش بود ساکن تهران که خیلی هم به اصول مذهبی پایبند نبود اینو گفتنم که بدونید توی یه محیط مرد سالار و بسته بار نیومده بود) پس این یه نیاز غیر قابل انکار هست.

از دیدگاه مشاوره ازدواج با مردهایی که به وابستگی (از نوع بیماری) دچار هستند توصیه نمیشه (که در ظاهر ممکنه با وظیفه شناسی بیش از حد به خانواده پدری و یا امثال اون اشتباه گرفته بشه و یا نشانه هایی از رفیق بازی بیش از حد را در اون ببینید) . خوب حالا چرا ؟ به خاطر اینکه این روال در درجه اول به زندگی لطمه میزنه ولی در درجه دوم اگر هم تصحیح بشه از وابستگی به دوستان یا پدر و مادر به وابستگی به خانم آینده اش تغییر پیدا میکنه که روال طبیعی که به صورت عاطفی باید بین همسران بر قرار باشه را به هم میزنه در نتیجه بعد از مدتی میبینید چنین خانمی عارضه های عصبی و خستگی و افسردگی و شکوه و شکایت هاش شروع میشه ؛ در صورتی از منظر بیرونی من و شما بهش میگیم شوهرت که خیلی دوست داره بدون تو آب نمیخوره یا یه ساعت دوری تو را نمیتونه تحمل کنه دیگه مشکلت چیه؟ ولی عمق مساله مطلب دیگریست .

اگر مرد نتونه قاطعیت و مردانگی داشته باشه (منظورم حرف آخر زدن نیست) و نقش خودش را به خانم خانه منتقل کنه به اضافه مشکلات بالا تربیت فرزندان هم دچار مشکل میشه. از نظر تربیتی فرزندان نیاز به قدرت و حمایت پدر و محبت و عاطفه و حمایت مادر را دارند.
.
.
.

[salazar716]

کلامی که خود من از یه خانم 45 ساله شنیدم این بود که من خودم یه پا مردم یکی باید باشه که از خودم بالاتر باشه منو مهار کنه و بتونم در درونم قبولش کنم که ازش اطاعت کنم

اطاعت کردن رو درک نمیکنم...مگه زن برده ی مرده که بخواد ازش اطاعت بکنه؟ این حرف از پایه غلطه...یا طرف اصلا نمیدونه زندگی مشترک یعنی چی یا کاملا این روش تاثیر گذاشتن که فکر میکنه زن فقط برای خدمت به مرد داره زندگی میکنه...
زن و مرد به هم نیاز ندارن...انسان به یک نفر نیاز داره که باهاش باشه...واسه همینه ه.م.ج.ن.س.ب.ا.ز.ی هم وجود داره...
راستی من پسر هستم...

[smonabav]

اطاعت کردن رو درک نمیکنم...مگه زن برده ی مرده که بخواد ازش اطاعت بکنه؟ این حرف از پایه غلطه...یا طرف اصلا نمیدونه زندگی مشترک یعنی چی یا کاملا این... روش تاثیر گذاشتن که فکر میکنه زن فقط برای خدمت به مرد داره زندگی میکنه...
زن و مرد به هم نیاز ندارن...انسان به یک نفر نیاز داره که باهاش باشه...واسه همینه ه.م.ج.ن.س.ب.ا.ز.ی هم وجود داره...

این با هم باشند رو میشه یکم توضیح بدی؟ اگر منظور از با هم بودن فقط س...س که فکر نمیکنم با این دلیل مرد و زن به هم احتیاج داشته باشند...
بیشتر از اطاعت کردن، منظور یک احساس نیاز درونی به تکیه کردن هستش به نظر من تا فرمانبرداری...و گرنه خیلی از خانم ها هستند که از برده داری خوششون نیمیاد

راستی من پسر هستم...

راستی لازم نیست حتما سیبیل های پُر پُشتت رو به ما نشون بدی تا دوستان متوجه بشوند که شما پسری عزیز دل

[salazar716]

این با هم باشند رو میشه یکم توضیح بدی؟ اگر منظور از با هم بودن فقط س...س که فکر نمیکنم با این دلیل مرد و زن به هم احتیاج داشته باشند...

نه منظورم اون نیست...دقیقا همون رابطه ی بین زن و شوهر منظورمه...تکیه به هم و از این چیز ها...منظورم اینه که مهم نیست طرف جنسیتش چی باشه...مهم اینه که این موارد رو تامین کنه.
من سیبیل ندارم شیش تیغ کردم
برای این گفتم که اشتباه نشه!

[motahhar]

یه چیزی هست که شما هم همه میدونید

اونهم تفاوت در نحوه مدیریت ذهن در خانهما و آقایون هست. به صورت کلی خانمها ذهنشون این قابلیت را داره در آن واحد به چند موضوع با هم فکر کنم و همه را به نحو احسن مدیریت کنند. اما آقایون معمولا وقتی ذهنشون درگیر مطلبی هست تا اون را انجام ندهند نمتونند برند سراغ کار دیگه ای.

حالا وقتی قرار باشه چندین کار با هم به یک خانم محول بشه همیشه فکرش مشغوله همه اون کارها با هم هست و تا اونها را حل نکنه یا انجام نده ذهنش از اون امور آزاد نمیشه . از مسائل شغلی گرفته تا امور عاطفی.
شاید دیده باشید خانم تا آشپزخانه اش تمیز نکنه میگه نمتونم برم بخوابم یا تا این کار را انجام ندم خیالم راحت نیشه چرا چون مشغولیتی که در ذهنش ایجاد میشه اذیتش میکنه.

حالا یه زنگ خطر: مرد جایگاه خودش را به زن منتقل کرده و مدیریت فکری زندگی را به دوش خانم بندازه (وام و قبض و ترتیب دادن برای سفر و همین چیزهای ساده که به نظر شما چیزی خاصی نیست) ، مشکلات هر زندگی از مالی گرفته تا مریضی و . . . ، مسئولیت بزرگ کردن بچه ها هم هست؛ مشکلات و حرفهای چندین و چند ساله خانواده شوهر هم بهش اضافه کنید ؛

خوب فکر میکنید این کوه آتشفشان چه اتفاقی براش میفته؟

در مهاجرت هم وضع دقیقا به همین منوال هست ؛ مرد به شدت درگیر کار و جفت و جور کردن زندگی جدید میشه؛ و از خانمش غافل ؛ خانم هم به خاطر همراهی با همسر از وطنیش و تمامی وابستگی های عاطفی و احیانا شغل و تحصیلش دل کنده و اومده توی یه دنیای جدید که خودش به حد کافی استرس و فشار وارد ذهنی وارد میکنه؛ از طرفی مرد را هم که از لحاظ عاطفی از دست داده ( به خاطر درگیریهای کاری) خوب دچار یه خلاء شدید میشه که اگر خود ساخته نباشه یواش یواش خودش را میبازه و این خلاء را و نبودن شما را جبران میکنه که ممکنه منجرب به پاشیدن زندگی بشه.

اگر مرد بتونه اوایل مهاجرت بخصوص ؛ به این موضوع توجه کنه که حمایت و جایگاه و نقش خودش را به خوبی و به قوت خودش نگه داره و خانم هم جایگاه خودش و حمایت عاطفی را نگه داره این تیپ اتفاق ها کمتر پیش میاد.

من فکر میکنم اطلاع داشتن از روحیات خانمها و آقایون در یک زندگی خیلی کمک میکنه که از پس این ابهامات و مشکلات بر بیایم؛ خیلی از مسائل هست که بعد به خودمون میگیم اگر ازشون مطلع بودیم میتونستیم به راحتی ختم به خیرشون کنیم. پس با دست پر و با مطالعه در این خصوص برید اونور

[saman_shahin]

یه چیزی هست که شما هم همه میدونید

اونهم تفاوت در نحوه مدیریت ذهن در خانهما و آقایون هست. به صورت کلی خانمها ذهنشون این قابلیت را داره در آن واحد به چند موضوع با هم فکر کنم و همه را به نحو احسن مدیریت کنند. اما آقایون معمولا وقتی ذهنشون درگیر مطلبی هست تا اون را انجام ندهند نمتونند برند سراغ کار دیگه ای.

حالا وقتی قرار باشه چندین کار با هم به یک خانم محول بشه همیشه فکرش مشغوله همه اون کارها با هم هست و تا اونها را حل نکنه یا انجام نده ذهنش از اون امور آزاد نمیشه . از مسائل شغلی گرفته تا امور عاطفی.
شاید دیده باشید خانم تا آشپزخانه اش تمیز نکنه میگه نمتونم برم بخوابم یا تا این کار را انجام ندم خیالم راحت نیشه چرا چون مشغولیتی که در ذهنش ایجاد میشه اذیتش میکنه.

حالا یه زنگ خطر: مرد جایگاه خودش را به زن منتقل کرده و مدیریت فکری زندگی را به دوش خانم بندازه (وام و قبض و ترتیب دادن برای سفر و همین چیزهای ساده که به نظر شما چیزی خاصی نیست) ، مشکلات هر زندگی از مالی گرفته تا مریضی و . . . ، مسئولیت بزرگ کردن بچه ها هم هست؛ مشکلات و حرفهای چندین و چند ساله خانواده شوهر هم بهش اضافه کنید ؛

خوب فکر میکنید این کوه آتشفشان چه اتفاقی براش میفته؟

در مهاجرت هم وضع دقیقا به همین منوال هست ؛ مرد به شدت درگیر کار و جفت و جور کردن زندگی جدید میشه؛ و از خانمش غافل ؛ خانم هم به خاطر همراهی با همسر از وطنیش و تمامی وابستگی های عاطفی و احیانا شغل و تحصیلش دل کنده و اومده توی یه دنیای جدید که خودش به حد کافی استرس و فشار وارد ذهنی وارد میکنه؛ از طرفی مرد را هم که از لحاظ عاطفی از دست داده ( به خاطر درگیریهای کاری) خوب دچار یه خلاء شدید میشه که اگر خود ساخته نباشه یواش یواش خودش را میبازه و این خلاء را و نبودن شما را جبران میکنه که ممکنه منجرب به پاشیدن زندگی بشه.

اگر مرد بتونه اوایل مهاجرت بخصوص ؛ به این موضوع توجه کنه که حمایت و جایگاه و نقش خودش را به خوبی و به قوت خودش نگه داره و خانم هم جایگاه خودش و حمایت عاطفی را نگه داره این تیپ اتفاق ها کمتر پیش میاد.

من فکر میکنم اطلاع داشتن از روحیات خانمها و آقایون در یک زندگی خیلی کمک میکنه که از پس این ابهامات و مشکلات بر بیایم؛ خیلی از مسائل هست که بعد به خودمون میگیم اگر ازشون مطلع بودیم میتونستیم به راحتی ختم به خیرشون کنیم. پس با دست پر و با مطالعه در این خصوص برید اونور

من فکر میکنم دقیقا برعکس این فرموده شما هست ...
حالا نمیخایم بحث این رو پیش بکشیم که خانمها در مدیریت چندموضوع و تمرکز روی اونها تبحر بیشتری دارن یا آقایون ...
بحث روی این هست که اگر هر دو طرف همراه باشن و برای رسیدن به یک هدف پیش برن مشکلی پیش نمیاد ...
به نظر من در واقع مثال ساده ی مهاجرت این هست که یک جسم سنگینی باید برداشته بشه و به محلی که هدف هست گذاشته بشه ... من با تقسیم کار شما موافق نیستم (البته من مجرد هستم و شاید قضاوت در این موضوع کار من نباشه )
دید فمینیستی: خانمها فقط به خاطر بچه دار شدن و قابلیت حمل و وضع بچه از آقایون متفاوت هستن ... و این حق رو نداریم که به خاطر همین موضوع به تمام ظرفیتهای شخصیتی و زندگی اونها جهت بدیم ... (البته باز هم جای بحث زیاد داره)
من با این موضوع که چون مثلا مرد در پرونده مهاجرتی main هست و در ایران هم رتبه بالاتری داره و خرجی ده خانواده هست، باید در پروسه مهاجرت هم اینطور باشه ...
بهتر هست خانم و آقا به طور مساوی از قابلیتهای خودشون استفاده کنن و در کنار اون قابلیتهاشون رو بالا ببرن و این مطلب رو بدونیم که شاید خانم خرجی ده آقا بشه و نه برعکس!
من خوشحال میشم اگه دوستانی که در خارج از کشور هستن نمونه های بیشتری از این تحول در زندگی اجتماعی و حق و حقوق جنسیتهای مختلف صحبت کنن ... شاید بتونه دید بهتری نسبت آینده و همینطور آمادگی دوستان بده ...
ممنون و موفق باشید

[especial]

من در مورد اون حرفی که بالا زده شد گفته شد که اینا به طور کلی هست، این رو عرض کنم که آقا بنده به عنوان یک زن عرض میکنم، اشتباه کرده هرکی میگه میشه یه سری چیزها پیدا کرد که بین تمام زن ها مشترکه یا حتی بین تمام مردها مشترکه!!!
اتفاقا مشکل اصلی اینه که شما چیزهای بسیار بسیار اصولی رو میاین جمع می بندین و میگین همه این طورن در حالی که این غلطه. چرا؟ چون آدم برای انتخاب همسر اول از همه به اصول و پایه ها توجه میکنه نه به جزئیات غیرمهم و مثلا این که طرف چه رنگی دوست داره! اول به این توجه میکنه که طرف مثلا اخلاقش چطوره. حالا شما که میگین زنا یه همچین مردی میخوان مثلا یا همچین نیازی دارن همشون، اگر توی این چیزهای اساسی تمام زنا شبیه به هم هستن، چرا آقایون یه سر به کوچه اشون نمی زنن اولین دختری که رد شد بهش پیشنهاد بدن؟!!! آقا هر کس دقیقا عقاید و اخلاقیات خودش رو داره. این حرف که تمام زنها انتظار دارن مردشون ال باشه و بل باشه کلا غلطه. نمونه اش یه خانومی که اومد گفت و شما بهش گفتین ایشون استثنا هستن و این کلیه! خب پس من هم استثنا هستم! یعنی هرکی میاد تو این فروم استثنا هست؟!
من میتونم براتون ده تا از دوست و آشناهام زن بیارم که میگن ما خودمون حساب و کتاب خونه رو دست میگیریم و اصلا هم خوش نداریم همه چی دست شوهرمون باشه و میتونم براتون ده نفر رو هم بیارم که میگن من اصلا هیچ اطلاعی از حساب و کتاب دخل و خرج ندارم و نمی خوام داشته باشم!!
تفکر غلط ما ایرانی ها دقیقا همیه جمع بستن نا به جاست! هر کسی تفکر خودش رو داره، تو رو خدا بیاین اینو یاد بگیریم! من خودم متاهلم و بارها همسرم کاری کرده که مثلا فکر میکرده همه ی خانوما دوست دارن ولی من اصلا دوست نداشتم یا برعکس از چیزایی که فکر نمی کرده من به شدت خوشحال شدم!
شما با هرکسی که میخواین ازدواج کنین، باید دقیقا همون فرد رو بشناسین و اصلا به این که تمام زنا دوست دارن فلان باشه و این جرفا تکیه نکنین! دقیقا مواضع طرف رو باید از خودش پرسید.

[smonabav]

من با کلیت حرفهای شما موافقم ولی...

...نمونه اش یه خانومی که اومد گفت و شما بهش گفتین ایشون استثنا هستن و این کلیه! خب پس من هم استثنا هستم! یعنی هرکی میاد تو این فروم استثنا هست؟!...

اون دوستمون که شما می فرمائید، در مورد ماه های اول پس از ورود به محیط جدید صحبت می کردند و نه در مورد رابطه زن و شوهر پس از ورود (توجه داشته باشید که ایشون مجرد هستند یا الااقل من اینجور متوجه شدم)

...پسرها میگن به شدت در ماهای اول ورود لاغر شدیم و در مقابل دخترها میگن چاق شدیم...

یه نکته ای، من دخترم ولی از زمان خروجم از ایران تا الان اون ویژگیهایی که واسه پسرا شمردین رو من دارم، نه ویژگیهای دخترارو!

----------

...اتفاقا مشکل اصلی اینه که شما چیزهای بسیار بسیار اصولی رو میاین جمع می بندین و میگین همه این طورن در حالی که این غلطه. چرا؟ چون آدم برای انتخاب همسر اول از همه به اصول و پایه ها توجه میکنه نه به جزئیات غیرمهم و مثلا این که طرف چه رنگی دوست داره! اول به این توجه میکنه که طرف مثلا اخلاقش چطوره...

اگر من درست متوجه شده باشم و با تمام احترامی که قائل هستم براتون، فکر کنم شما در بحث یک جورایی گم شده اید، چرا؟ چون فکر می کنم از ابتدا این تاپیک رو دنبال نفرمودید...بحث این تاپیک در مورد مهاجرت و نقش جنسیت است، یعنی اینکه شما زن هستی چه تاثیری بر روی مهاجرت خانواده تون داره و بر عکس مهاجرت به یک کشور جدید چه تاثیری بر شما به عنوان یک خانم و در وهله بعدی بر روی زندگی شما (مجردی/متاهلی) خواهد داشت...
حالا صحبت ما اینجا در مورد عوامل موثر یا دخیل بر انتخاب همسر و ... نیست، ضمن اینکه در مورد ازدواج کردن در ایران یا خارج هم بحث نمی کنیم

شما با هرکسی که میخواین ازدواج کنین، باید دقیقا همون فرد رو بشناسین و اصلا به این که تمام زنا دوست دارن فلان باشه و این حرفا تکیه نکنین! دقیقا مواضع طرف رو باید از خودش پرسید.

با اینکه باز تکرار می کنم که بحث این تاپیک در مورد انتخاب همسر نیست، ولی با این بخش از حرفتون کاملا موافقم، برای شروع یک ازدواج باید مواضع دو طرف کاملا برای طرف دیگر مشخص و واضح باشد

[especial]

اون دوستمون که شما می فرمائید، در مورد ماه های اول پس از ورود به محیط جدید صحبت می کردند و نه در مورد رابطه زن و شوهر پس از ورود (توجه داشته باشید که ایشون مجرد هستند یا الااقل من اینجور متوجه شدم)





----------



اگر من درست متوجه شده باشم و با تمام احترامی که قائل هستم براتون، فکر کنم شما در بحث یک جورایی گم شده اید، چرا؟ چون فکر می کنم از ابتدا این تاپیک رو دنبال نفرمودید...بحث این تاپیک در مورد مهاجرت و نقش جنسیت است، یعنی اینکه شما زن هستی چه تاثیری بر روی مهاجرت خانواده تون داره و بر عکس مهاجرت به یک کشور جدید چه تاثیری بر شما به عنوان یک خانم و در وهله بعدی بر روی زندگی شما (مجردی/متاهلی) خواهد داشت...
حالا صحبت ما اینجا در مورد عوامل موثر یا دخیل بر انتخاب همسر و ... نیست، ضمن اینکه در مورد ازدواج کردن در ایران یا خارج هم بحث نمی کنیم



با اینکه باز تکرار می کنم که بحث این تاپیک در مورد انتخاب همسر نیست، ولی با این بخش از حرفتون کاملا موافقم، برای شروع یک ازدواج باید مواضع دو طرف کاملا برای طرف دیگر مشخص و واضح باشد

در مورد تذکری که دادین تشکر میکنم و بله من یه کمی از بحث دور شدم، ولی کماکان همون حرف هایی که زدم در مورد مهاجرت هم صادقه، و من بد بیان کردم. خانم یا آقای Motahhar گفتن که مرد درگیر کارش میشه مثلا و به زن توجهی نمیکنه و مشکل پیش میاد و این حرفا که مجددا نظر به اینکه نمیشه جمع بست، به نظرم این طرز بیان مشکل داره. و این دوستمون که چند تجربه ی متفاوت رو نوشتن خیلی خیلی کار بهتری کردن. هر کس بسته به شرایط زندگی خودش مشکلات خاصی رو بعد از مهاجرت خواهد داشت و به نظر من این رو نمیشه صرفا از جنبه ی جنسیت مورد بحث قرار داد ( لپ کلام من این بوده، هر چی گفتم چه دور شدم از تاپیک چه نزدیک، این خلاصه اش بود!!) تمام جنبه های خانوادگی فرد قبل از مهاجرت، روابط اجتماعی، موقعیت اجتماعی، گروه دوستان و اخلاق فردی فرد باید در نظر گرفته بشه